سمندر لرستانی گونه ای در معرض انقراض است که با بررسی و مطالعه زیستگاههای شناسایی شده قبلی و فعلی میتوان مهمترین عوامل تخریب زیستگاه آن را تشخیص داد. از آنجمله می توان به جزیره ای شدن زیستگاهها و جدا افتادن افراد جمعیت از یکدیگر، فرسایش در بالادست، تغییر کاربری اراضی، برداشت آب به منظور شرب و آبیاری مزارع و باغات، ستفاده از سموم کنه کش، استحمام دامها و غیره اشاره کرد. هدف دیگر ما از طرح ریزی یک سیستم قدرتمند برای تخمین احتمال به دام افتادن یا به عبارت دیگر مشاهده سمندر لرستانی بود. یکی از کاربردی ترین روش ها برای تعیین احتمال روئیت محصور کردن تعداد مشخصی از نمونه ها در محیط بسته و شمارش آنها طی ساعات و روزهای مختلف و سپس قرار دادن در فرمول E(C)=Np Schmidt and Pellet (2009)) برای محاسبه مقدار احتمال روئیت است. جایی که N مقدار واقعی پارامتر مورد علاقه همچون تعداد افراد، تراکم، جمعیت ها در یک ناحیه و یا غنای گونه ای است که در اینجا مقدار مشخصی از افراد گونه است که ما در محیط بسته ای محصور کرده ایم و P بیانگر احتمال روئیت است که قصد محاسبه آن را داریم (Gill 1985; Yoccoz et al. 2001; Pollock et al. 2002; Schmidt 2004).