در این کار غشاهای نانوکامپوزیتی پلی وینیل کلراید/نانو ذرات اکسید آهن، با استفاده از حلال تترا هیدرو فوران و روش تغییر فاز تهیه و ارزیابی شدند. برای بررسی اثر نانو ذرات در کارآیی غشا از طراحی تاگوچی استفاده شد و اثر غلظتهای مختلف از نانو ذرات اکسید آهن روی شار و پس دهی ، مقاومت کششی، محتوی آب و آبدوستی غشاها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مقایسه‌ی نتایج مشخص شد نانو ذرات اکسید آهن به هنگام اضافه شدن به ساختار غشا دارای دو اثر بهبود دهنده و تخریب کننده می باشد. به عبارت بهتر مشخص شد که این نانو ذرات در غلظتهای بین 0.3 -0.1 درصد وزنی، خاصیت بهبوددهنده و اصلاح کننده ی غشا دارند و در غلظت های بیشتر آن موجب تخریب عملکرد و ساختار غشا می شوند. و از طرفی با افزایش ضخامت غشاء قطر حفرات آن کوچکتر شد که این مسئله شار عبوری غشاء را به صفر رسانده و کارآیی غشاء را از بین برد.همچنین افزایش درصد پلیمر PVC یکی از گزینه هایی است که موجب کاهش قطر حفرات غشاء می شود که این افزایش درصد تا حدی که غشا عبور دهی داشته باشد مطلوب است و بیشتر از حد معین عبور دهی در غشاء را مختل می کند. عامل دیگری که باعث کاهش اندازه حفرات غشا و در نتیجه افزایش راندمان غشاء می شود افزایش زمان ماند روی شیشه و بعد از فیلم کشی غشا هست که این مورد نیز باید کنترل شده باشد.
