علیرضا کریمی

فیلترها مهم ترین بخش ضدآفتاب هستند که نور فرابنفش را جذب یا منعکس و از پوست ما در برابر نور خورشید محافظت می کنند. پارا-آمینو بنزوئیک اسید (PABA) یکی از قوی ترین فیلترهای شیمیایی UVB بود که می توانست اشعه UVB را جذب کند و از آفتاب سوختگی وآسیب به DNA جلوگیری کند اما چندین ضعف قابل توجه از جمله حساسیت، ایجاد لک، آلرژی پوستی، و حلالیت کم بر محبوبیت آن تأثیرگذاشت که برای کاهش این عوارض مشتقات PABA طراحی، سنتز و جایگزین شدند، این مشتقات حلالیت بهتری نیز در آب داشتند لذا در این پروژه به منظور کاهش این عوارض، مشتقی از PABA سنتز شد و به هیدروژل متصل گردید. برای تهیه ی هیدروژل نیز از پلیمر طبیعی کیتوسان که فاقد اثرات آلرژیک است و اتصال دهنده عرضی 3,3,′4,′4-دی انیدرید تترا کربوکسی بنزوفنون استفاده شد. طراحی سنتز نیز برای تولید مشتق آمیدی PABA (4-استامیدو بنزوئیک اسید) به این صورت بود که پارا-آمینو بنزوئیک اسید از گروه آمینی خود به 3,3,′4,′4-دی انیدرید تترا کربوکسی بنزوفنون اتصال یافت. برای بررسی ساختار هیدروژل از روش های رزونانس مغناطیسی هسته های پروتون (1HNMR)، طیف سنجی مادون قرمز (FT- IR)، طیف های الکترونی فرابنفش- مرئی (UV-Vis) و میکروسکوپ الکترونی نشر میدانی (FE-SEM) استفاده شد، هم چنین رهایش داروی پارا-آمینو بنزوئیک اسید و رفتار تورمی هیدروژل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده به خوبی وجود گروه عاملی آمیدی، جذب در ناحیه UVB (290-320) و اتصال 49/55% فیلتر شیمیایی و درصد رهایش 100% را در طی 140 دقیقه نشان می داد. هم چنین نتایج، متخلخل بودن هیدروژل و تورم زیاد آن در محیط اسیدی را اثبات کردند.