مقدمه: ارزیابی کیفی تامین کنندگان در زنجیره تامین صنعت ساختمان برای اطمینان از توانایی آنها در ارائه پروژه های پایدار اجتماعی، بسیار مهم تلقی می شود. این مطالعه مهمترین شاخص های ارزیابی پایداری اجتماعی برای انتخاب تامین کننده در زنجیره تامین صنعت ساختمان را ارائه می کند. همچنین، یک مدل تصمیم گیری چند معیاره بر اساس شاخص های اجتماعی پایداری پیشنهاد شده است. روش شناسی: مصاحبه های ساختاریافته با خبرگان برای تعریف وزن اهمیت نسبی معیارهایی که در مرحله اول جمع آوری شده‌اند، برنامه ریزی شد و برای دستیابی به وزن شاخص های اجتماعی از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده می شود. روش اولویت بندی سفارش با شباهت به راه حل ایده آل (تاپسیس) نیز برای ارزیابی تامین کنندگان مختلف در زنجیره تامین صنعت ساختمان با بکارگیری هفده معیار شناسایی شده استفاده می شود. نتایج: در نظر گرفتن حق ذی نفعان و شیوه مدیریت ایمنی پروژه به عنوان مهمترین عوامل شناسایی شدند. یک مطالعه موردی کوچک نیز انجام شد و در نهایت ضرایب نزدیکی تامین کنندگان به منظور شناسایی عملکرد اجتماعی برآورد شد و تامین کننده برتر شناسایی شد. یافته ها: در این تحقیق یک مدل محاسباتی به منظور معرفی آن به سازمان‌های ساختمانی برای استفاده در فرآیند پیش‌صلاحیت تامین‌کننده پیشنهاد شده است. این تحقیق را می توان در آینده برای گنجاندن عدم قطعیتی که ممکن است در معیارها باشد با استفاده از منطق فازی گسترش داد. همچنین، جنبه‌های صلاحیت پایداری اجتماعی را می‌توان در انواع مختلف پروژه‌های ساختمانی بررسی کرد تا فهرست معیارهای اجتماعی متناسب با هر نوع پروژه شناسایی شود.
