هدف و زمینه پژوهش: هوش حرکتی-جسمانی یکی از انواع هوش در تئوری هوش‌های چندگانه گاردنر است که با فعالیت‌های حرکتی و ورزش مرتبط است. این هوش به مجموعه قابلیت‌ها و توانایی‌های جسمانی اشاره دارد که برای انجام حرکات و وظایف جسمانی ضروری هستند. شایستگی حرکتی ادراک شده نیز عبارت است از ارزیابی فرد نسبت به توانایی‌های حرکتی خود که ادراک از آن موجب علاقه و استمرار در ورزش می‌شود. بنابراین هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش حرکتی-جسمانی با شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار بود. روش‌شناسی پژوهش: راهبرد این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با هدف کاربردی بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل دو پرسشنامه‌ی هوش حرکتی _ جسمانی و پرسشنامه‌ی شایستگی حرکتی نوجوانان می‌باشد. در این پژوهش از آمار توصیفی برای تنظیم داده ها، فراوانی، تعیین شاخص های مرکزی (میانگین)، شاخص های پراکندگی (انحراف معیار) استفاده شده و آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای بررسی فرضیه نرمال بودن داده‌های پژوهش استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه ها از آزمون تک نمونه t مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. داده ها در سطح 05/0 به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 27 تجزیه و تحیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد؛ هوش حرکتی-جسمانی و شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار وضعیت مطلوبی دارد و بین هوش حرکتی-جسمانی با شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین هوش حرکتی جسمانی به‌طور معناداری قابلیت پیش‌بینی شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار را دارد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش از یک سو حاکی ازارتباط معنادار بین هوش حرکتی-جسمانی با شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار است. از سوی دیگر اهمیت هوش حرکتی - جسمانی و همچنین شایستگی حرکتی ادراک شده در نوجوانان ورزشکار را نشان می‌دهد.
