زمینه و هدف: فعالیت بدنی فواید متعددی برای سلامتی دارد، اما ارتباط آن با باروری زنان نامشخص است. با توجه به تأثیرات حیاتی شیوه زندگی بر سلامت باروری زنان، این مطالعه با هدف مقایسه سطح فعالیت بدنی و ترکیب بدنی زنان بارور و نابارور شهر اراک در سال 1400 انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مورد-شاهد است که بر روی 200 زن بارور و نابارور (20 تا 40 ساله) مراجعه کننده به مرکز ناباروری اراک که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. شرکت کنندگان پرسشنامه های خودآزمایی در مورد ویژگی های جمعیت شناختی اجتماعی، شیوه زندگی، فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک را تکمیل کردند. ویژگیهای آنتروپومتریک و ترکیب بدنی نیز اندازه گیری شد. از رگرسیون لجستیک چند متغیره برای تجزیه و تحلیل ارتباط باروری با سطح فعالیت بدنی، رفتار کم تحرک و ترکیب بدن استفاده شد. ملاحظات اخلاقی: این مطالعه، با کد اخلاق IR.ARAKMU.REC.1400.050 به تصویب کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک رسید. یافته ها: سطح فعالیت بدنی (001/0=P) و نمایه توده بدنی (03/0=P) در زنان نابارور در مقایسه با زنان بارور به ترتیب کمتر و بیشتر بود. در زنان با سطح فعالیت بدنی متوسط (نسبت شانس 42/4 و فاصله اطمینان 95 درصدی: 60/1 و 99/12 و 004/0=P) شانس ناباروری کاهش می یابد. زنانی که بیش از 300 دقیقه در روز را بدون تحرک می گذرانند،07/2 برابر بیشتر از زنان فعال جسمی دچار مشکلات باروری می شوند (نسبت شانس 07/2 و فاصله اطمینان 95 درصدی: 36/1 و 14/3 و 001/0=P). نتیجه گیری: از آنجا که چاقی، بی تحرکی جسمانی و ناباروری در زنان ایرانی به طور همزمان در حال افزایش است، باید به رفتارهای شیوه زندگی در زنان برای پیشگیری و حتی درمان ناباروری توجه بیشتری شود.
