چکیده هدف پژوهش حاضر مقایسه علائم روانی و جسمانی اضطراب کروناویروس (اضطراب مرتبط با کوید-19) در افراد با سطوح بالا و پایین تعهد به فعالیت بدنی بود. روش پژوهش توصیفی با طرح علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل افراد نوجوان و جوان 14 تا 35 سال شهر اراک در سال 1399 بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و براساس نمره آنها در پرسشنامه تعهد به فعالیت بدنی، دو گروه 30 نفره دارای تعهد بالا و پایین به فعالیت بدنی شناسایی و سپس از لحاظ نمرات مقیاس اضطراب بیماری (کرونا (با خرده مقیاس های علائم جسمای و روانی اضطراب) مقایسه شدند. نتایج مانووا تفاوت معناداری را در ترکیب خطی متغیرهای وابسته دو گروه نشان داد. نتایج آنووا نیز تنها در علائم روانی و نه در علائم جسمانی اضطراب کروناویروس تفاوت معناداری را بین آنها نشان داد که بر مبنای نتایج مقایسه های زوجی میزان این اضطراب در گروه دارای تعهد پایین به فعالیت بدنی بالاتر بود. در نتیجه، انجام و تعهد به فعالیت های بدنی، می تواند در کاهش اضطراب کروناویروس، به ویژه علائم روانی آن موثر باشد.
