علیرضا بهرامی

سابقه و هدف: هموسیستئین یک عامل خطر قلبی عروقی است که باالرفتن آن میتواند موجب افزایش بیماریهای قلبی عروقی شود. به دلیل اهمیت فعالیت بدنی در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی، هدف مطالعه حاضر مقایسه سطح هموسیستئین و عوامل خطر قلبی عروقی بین مردان مسن کوهپیما با همساالن غیرورزشکار میباشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 28 مرد مسن کوهپیما )سن: 1/1±2/91 سال، نمایه توده بدنی: 8/1±99/18 کیلوگرم بر متر مربع( که در طول 19 ماه گذشته بطور پیوسته حداقل 1 جلسه در هفته و هر جلسه 211 دقیقه فعالیت کوهروی داشتند و همچنین 28 مرد سالم همسن )سن: 8/1±1/92 سال، نمایه توده بدنی: 1/9±8/15 کیلوگرم بر متر مربع( که اخیرا سابقه هیچ گونه فعالیت بدنی نداشتند، انتخاب شدند. سطوح سرمی هموسیستئین، ترکیب بدنی و شاخصهای متابولیکی ارزیابی شد. از آزمون تی مستقل در سطح 18/1=α برای مقایسه گروهها استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که فعالیتهای کوهروی به طور معنیدار سطوح گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین را کاهش میدهد )18/1>P .)ما همچنین مشاهده کردیم کلسترول تام، LDL- کلسترول و تری گلیسرید به طور معنیدار از طریق کوهپیمایی کاهش مییابد )18/1>P .)بعالوه، سطح هموسیستئین در مردان مسن کوهپیما به طور معنیدار کمتر از همساالن غیرورزشکار بود )18/1>P .)استنتاج: این نتایج پیشنهاد میکند فعالیت منظم کوهروی میتواند اثرات مفیدی بر سطح هموسیستئین و شاخصهای متابولیکی مردان مسن داشته باشد.