با فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد، ایالات متحده آمریکا تلاش کرد تا با گسترش و تحکیم مناسبات و روابط برخاسته از سیاست های نولیبرالیستی، از طریق مرکززدایی از دولت ها به عنوان کنشگران اصلی در روابط بین المللی، در راستای تقویت هژمونی خود در صحنه جهانی و افزایش منافع ناشی از آن از یک سو، و پخش بحران های برخاسته از ساختارهای سرمایه داری لیبرال از سوی دیگر، خود را به عنوان تنها ابرقدرت در «دهکده جهانی» بازنمایاند. بااین همه و با گذشت سه دهه از فروپاشی شوروی، طی سال های اخیر نشانه هایی دال بر افول این همینه در حال پیدایش است. ظهور قدرت های جدید همچون چین در عرصه روابط بین الملل و تلاش آن ها برای شکل گیری یک نظام بین الملل چندقطبی از یک سو، و گرایش به سمت نوعی راست گرایی افراطی در داخل آمریکا که با پیروزی ترامپ در 2016 خود را نشان داد از سوی دیگر، همگی نشانه هایی هستند که افول آمریکا را بازتاب می دهند. نوشتار کوتاه پیش رو می کوشد از زاویه «امر سیاسی» به مسأله افول آمریکا نظری بیفکند و نشانه های آن را بازنمایی کند.
