این جستار، فصل نهم از کتاب مقدمۀ کمبریج بر روایت (2008) است که همین مترجم آن را به فارسی برگردانده است. کتاب آبوت در اصل، 14 فصل دارد که هر فصل، ممولفه های اصلی روایت و/ یا کارکردهای و قابلیت های مترتب بر روایت را بررسی می کند. از آنجا که به نظر می آید، روایت و/یا روایتگری، مرز مشترک میان ادبیات و سینما محسوب می شود، آبوت در فصل نهم کتاب خود، اقتباس را به مثابه گذار از ادبیات به سینما به معاینه درآورده که در اصل، گذاری تراژانری نیز محسوب می شود. از این رو، ابتدا، از اقتباس به منزلۀ تخریبی خلاقانه یاد می کند؛ سپس، به تبعیت از دادلی اندرو سه نوع اقتباس یعنی وامگیری، پیوندپذیری، و تبدیل پذیری را از هم بازمی شناسد. در ادامه نیز از برخی مولفه ها که در گذار از ادبیات به سینما، تغییراتی می کنند، سخن به میان می آورد. از آن جکله است: مولفه های تداوم و سرعت که به مقولۀ زمان و پرداخت زمان در این دو رسانه مربوط می شود، شخصیت و شخصیت پردازی، زبان، کانونی شدگی و خلاء ها و فواصل.
