امروزه با توجه به وضع قوانین زیس تمحیطی سخ تگیرانه برای تولید سوخت پا ک، گوگردزدایی از برشهای نفتی، اهمی ت بسیار ز یادی یافته است. این فرآیند در پالایشگاههای امروزی توسط واحدهای تصفیه هی دروژنی انجام میشود. مطالعهی صحیح عملکرد یک راکتور در انجام یک واکنش خاص، با ارائهی یک مدل ریاضی دقیق و تعیین یک رابطهی سینتیکی بهینه برای واکنش موردنظر، امکانپذیر خواهد بود. در این پژوهش، به مدلسازی ریاضی راکتور واحد تصفیهی هیدروژنی نفت سفید پالایشگاه امام خمینی )ره( پرداخته شد. دو رویکرد کلی در مدلسازی عملکرد راکتور در گوگردزدایی از نفت سفید، به کار گرفته شد. در رویکرد اول، با فرض درنظرگرفته شدن یک محیط شبه همگن برای راکتور، مدلی برای پیشبینی تغییرات غلظت گوگرد با زمان، ارائه گردید. در رویکرد دوم در مدلسازی راکتور، جهت مطالعه دقیقتر رفتار راکتور، ماهیت اصلی واکنش گوگردزدایی در محیط کاتالیستی ناهمگن درنظر گرفته شد. با استفاده از روابط موازنه جرم در حالت پایا، غلظت تمامی اجزاء واکنش )گوگرد، هیدروژن و هیدروژن سولفید( در هر سه فاز گاز، مایع و جامد )سطح کاتالیست( در طول راکتور به دست آمد. در هر دو رویکرد، از یک مدل توانی برای بیان سینتیک واکنش گوگردزدایی استفاده شد و ضرایب سینتیکی، با برازش مدلهای هر دو رویکرد بر دادههای تجربی، به محاسبه شدند. نتایج هر دو رویکرد مدلسازی، نشان داد که واکنش گوگردزدایی نفت سفید، از سینتیک مرتبه اول پیروی میکند. در مدلسازی ناهمگن، با استفاده از مفهوم "ضریب ترشوندگی" سرعت ظاهری واکنش بهصورت تابعی از شدتجریان خوراک مایع، بیان گردید. همچنین سرعت ذاتی واکنش برابر 1 - s 002164 / 0 محاسبه شد. اعتبارسنجی مدل بهدس تآمده از رویکرد ناهمگن و نیز پارامترهای سینتیکی تعیینشده، با مقایسهی پیشبینی غلظت گوگرد در خروجی راکتور در شرایط عملیاتی مختلف با دادههای تجربی انجام گرفت که نتیجهی آن، تطابق مناسب دادههای پیشبینیشده توسط مدل با مقادیر واقعی بود.
