عبدالرضا مقدسی

چکیده بررسی خواص فیزیکی شیمیایی و عملکرد جداسازی غشاهای بر پایه پلی اترسولفون توسط نانوذرات اکسید مس تک ظرفیتی اصلاح شده با کیتوسان در این پژوهش، نانوذرات سنتز شده اکسید مس (Ι)-کیتوسان جهت ساخت و اصلاح غشاهای نانوفیلتراسیون بر پایه پلی اترسولفون به روش وارونگی فاز مورد استفاده قرار گرفت و از پلیمر پلی وینیل پیرولیدن به عنوان حفره ساز و از دی متیل استامید به عنوان حلال استفاده شد. نتایج ارزیابی طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز و الگوی پراش اشعه ایکس نشان دهنده شکل گیری موفقیت آمیز نانوذرات سنتز شده می باشد. تاثیر افزودن غلظت های مختلف نانوذرات اکسید مس(Ι)-کیتوسان بر عملکرد و ساختار غشاها مورد بررسی قرار گرفت. از آنالیزهای طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، عکس برداری میکروسکوپ الکترونی و عکس های سه بعدی سطح جهت ارزیابی ساختار و سطح غشاها استفاده شد. که این عکس ها حاکی از شکل گیری ساختاری متخلخل و سطحی صاف تر برای غشاهای اصلاح شده است. به منظور بررسی عملکرد جداسازی غشاها آزمایش زاویه تماس، محتوای آب، اندازه گیری تخلخل و میانگین اندازه حفرات، شار آب خالص، شار عبوری و پس دهی نمک و فلزات سنگین و تست گرفتگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق نتایج افزودن نانوذرات در ساختار غشا باعث افزایش درصد محتوای آب، تخلخل، میانگین اندازه حفرات و کاهش زاویه تماس آب نسبت به غشای خالص شده است. همچنین در غشاهای اصلاح شده نسبت به غشای پلی-اترسولفون خالص، شار آب خالص و درصد پس دهی افزایش یافت. بیشترین شار عبوری مربوط به غشای شماره 3 حاوی 1/0 درصد وزنی نانوذره است. میزان پس دهی نمک سدیم سولفات در غشاهای اصلاح شده به %72 رسید که نسبت به غشای پلی اترسولفون اصلاح نشده افزایش یافته است. به علاوه میزان پس دهی سولفات مس و سولفات کروم به ترتیب از %49 و %45 درصد برای غشای خالص به %88 و %40/84 برای غشای حاوی 1 درصد وزنی نانوذره افزایش یافت. توزیع یکنواخت نانوذرات اکسید مس (Ι)-کیتوسان، افزایش گروه های آب دوست و کاهش زبری سطح موجب بهبود خواص ضدگرفتگی غشاها شده است. کلمات کلیدی: نانوفیلتراسیون، پلی اترسولفون، نانوذرات اکسید مس(Ι)-کیتوسان، پس دهی، وارونگی فاز،