عبدالرضا مقدسی

عامل دار کردن اوکتاگلیسیدیلوکسی پروپیل-سیلسیوکسان(POSS)توسط کربوکسیلیک اسید جهت استفاده در غشاهای نانوفیلتراسیون پلی اترسولفون به منظور بهبود خواص جداسازی غشا در این مطالعه، ابتدا نانوذرات گلیسیدیل پاس توسط مالئیک اسید کربوکسیله گردیده و سپس نانوذرات سنتز شده جهت ساخت و اصلاح غشاهای نانوفیلتراسیون بر پایه ی پلی اترسولفون با روش وارونگی فاز به کار گرفته شد. از پلیمر پلی وینیل پیرولیدن به عنوان حفره ساز و از دی متیل استامید به عنوان حلال استفاده شده است. نتایج ارزیابی طیف سنج مادون قرمز و الگوی پراش اشعه ایکس نشان دهنده شکل گیری موفقیت آمیز نانوذرات سنتز شده می-باشد. تاثیر افزودن غلظت های مختلف نانوذرات گلیسیدیل پاس-مالئیک اسید بر عملکرد، خواص و ساختار غشا مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیزهای عکس برداری میکروسکوپ الکترونی و عکس های سه بعدی سطح جهت ارزیابی ساختار و سطح غشاها مورد استفاده قرار گرفت. که این عکس ها حاکی از شکل گیری ساختاری متخلخل با حفراتی عریض تر و سطحی صاف تر برای غشاهای اصلاح شده است. شار عبوری از غشا، پس دهی نمک ها وفلزات سنگین، درصد محتوای آب، زاویه تماس و مقاومت کششی برای غشاهای تهیه شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق نتایج افزودن نانوذرات در ساختار غشا باعث افزایش درصد محتوای آب، تخلخل و مقاومت کششی و کاهش زاویه تماس آب نسبت به غشای خالص گردیده است. شار آب عبوری از غشاهای اصلاح شده در مقایسه با غشای پلی-اترسولفون خالص افزایش یافته است اما این افزایش چشمگیر نبوده است که به دلیل ساختار ناپیوسته شکل گرفته در غشاهای اصلاح شده با نانوذرات است. اما به طور کلی بیشترین شار عبوری مربوط به غشای شماره 2 حاوی 01/0 درصد وزنی نانوذره است. میزان پس دهی نمک سدیم سولفات در غشاهای اصلاح شده به 66% رسید که نسبت به غشای پلی اترسولفون اصلاح نشده افزایش یافته است. به علاوه میزان پس دهی سولفات کروم و سرب(II) نیترات به ترتیب از 46% و % 5/32 برای غشای خالص به %5/84 و 84% برای غشاهای حاوی نانوذرات افزایش یافت. نتایج به دست آمده از روند تغییرات نسبت شار کاهشی غشاهای تهیه شده، حاکی از بهبود خواص ضدگرفتگی غشاهای اصلاح شده محتوی نانوذرات گلیسیدیل پاس- مالئیک اسید می باشد. کلمات کلیدی: نانوفیلتراسیون، پلی اترسولفون، نانوذرات گلیسیدیل پاس- مالئیک اسید، پس دهی، وارونگی فاز، خواص ضد