عباس صارمی

مقدمه: آیریزین یک مایوکاین می باشد که پیشنهاد شده است مزایای ضد چاقی اعمال می کند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات حاد تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی آیریزین، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق و دارای وزن طبیعی بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش-پس آزمون، 12 زن چاق (نمایه توده بدنی: 4/32 کیلوگرم/متر مربع و سن: 5/27 سال) و 12 زن با وزن طبیعی (نمایه توده بدنی: 9/20 کیلوگرم/متر مربع و سن: 4/25 سال) پس از دریافت رضایت نامه کتبی شرکت کردند. بعد از اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی، آزمودنی ها به فعالیت حاد هوازی بر روی تردمیل پرداختند. پس از حداقل 8 ساعت ناشتایی نمونه های خونی قبل، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت برای اندازه گیری سطوح آیریزین، گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: در سطح پایه مقدار آیریزین(01/0=P) و HDL-کلسترول(05/0=P) در زنان با وزن طبیعی نسبت به زنان چاق بیشتر بود. آیریزین پلاسمایی بلافاصله بعد از ورزش افزایش یافت (03/0=P) و تفاوت معنی داری بین زنان چاق و دارای وزن طبیعی وجود نداشت(23/0=P). گلوکز خون(01/0=P) و مقاومت به انسولین(04/0=P) بلافاصله بعد از ورزش کاهش یافت، اگرچه بهبودی در زنان چاق نسبت به زنان با وزن طبیعی بیشتر بود(02/0=P). نتیجه گیری: یک جلسه ورزش استقامتی موجب بهبودی در مقادیر آیریزین گردش خون و مقاومت به اسولین در زنان چاق و دارای وزن طبیعی می شود.