هدف این پژوهش شناسایی راهکارها و پیامدهای حضور زنان در استادیوم های فوتبال به عنوان تماشاگر بود. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی با رویکرد کیفی بود و در این راستا، از روش دلفی استفاده شد. مشارکت کنندگان در این رویکرد صاحب نظران رشته مدیریت ورزشی سراسر کشور، روحانیون و پرسنل نیروی انتظامی بودند. برای جمع آوری داده ها، از سه روش دلفی استفاده شد (مشارکت کنندگان در دور اول 23 نفر و مشارکت کنندگان در دور دوم و سوم، 16 نفر بودند) پرسشنامه دلفی در دور سوم در بخش راهکارها شامل 6 مولفه و در بخش پیامدها شامل 5 مولفه بود. برای تعیین درجه هماهنگی و توافق بین افراد بر شاخص های به کار رفته از ضریب هماهنگی کندال استفاده شد. نتایج نشان داد که رفع موانع سیاسی، امنیتی، فرهنگی اجتماعی، اقتصادی، مدیریتی و زیرساختی از جمله راهکارهای مهم جهت حضور زنان بودند. پیامدهای حضور زنان نیز عبارت بود از: پیامدهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی اجتماعی در نتیجه گیری کلی می توان گفت به کارگیری راهکارهای ارائه شده در این تحقیق، نیاز به همکاری سیستماتیک نهادهای زیربط دارد و حضورزنان منجر به ارتقای جایگاه سیاسی و دموکراسی کشور در منطقه و جهان، کاهش شکاف بین دولت و خواسته بخشی از مردم و کاهش فشارهای سیاسی در زمینه نقص حقوق بشر می شود.
