هدف پژوهش حاضر، تبیین رابطه بازارگرایی و برندگرایی با عملکرد باشگاههای ورزشی استان اصفهان و ارائه مدل معادالت ساختاری بود. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی ازنوع همبستگی بود که برای مدلسازی از رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نمونه آماری پژوهش کسبوکارهای ورزشی شامل باشگاههای ورزشی بودند که بدینمنظور از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد. نتایج نشان داد که بازارگرایی و برندگرایی بر عملکرد باشگاههای ورزشی اثر مثبت و معناداری دارند و عملکرد باشگاههای ورزشی بهواسطه بازارگرایی و برندگرایی پیشبینی میشود. بهنظر میرسد کسبوکارهایی که درپی بهدستآوردن اطالعاتی از مشتریان باشند تا نیازهای حال و آینده خود را برآورده کنند، عملکرد مناسبتری دارند. بهعبارتی، بازارگرایی پیشبینیکننده مهمی برای عملکرد باشگاهها است. عالوهبراین، کسبوکارهایی که فرایند ایجاد و توسعه برند را دنبال میکنند بر عملکرد تأثیر مثبتی دارند و افراد ممکن است در واکنش به یک برند خوب و شناختهشده، تمایل بیشتری برای خرید از باشگاه ورزشی کوچک داشته باشند.
