مقدمه: امروزه یکپارچگی نهادی و توانایی انواع نهادها در کسب و کارها از اهمیت بسیاری برخوردار است. بر اساس تئوری نهادی محیط بیرونی کسب و کار (محیط نهادی) دامنه ی گسترده ای از ابعاد شناختی، قوانین، و هنجارها را در بر می گیرد. تئوری نهادی به عنوان اثرات اجتماعی که ساختار کسب و کار را تحت تأثیر قرار می دهد شناسایی شده است . در واقع محیط نهادی فرصت های کارآفرینانه را تعریف، ایجاد، و یا محدود می کند، و بنابراین گستره کارآفرینی را تحت تأثیر قرار می دهد. در این راستا، هدف مقاله حاضر مطالعه نقش عوامل نهادی در توسعه کسب و کارهای ورزشی است. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی تحلیلی است که بدین منظور از رویکرد کمی استفاده شد. جامعه آماری شامل کارآفرینان ورزشی، استادان مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و افراد صاحبنظر در بخش کارآفرینی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق-ساخته بود که بعد از تایید روایی صوری و محتوایی، پایایی هر یک از ابعاد نهادی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. هم چنین روایی سازه پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون مدل مفهومی از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار(version 3) Smart-PLS استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل نشان داد تنها عامل نهادی یادگیری با ضریب مسیر 0/65 و 0/41= R2 تاثیر زیادی در توسعه کارآفرینی دارد. در واقع یادگیری نهادی اثر مثبتی بر توسعه کسب و کارهای ورزشی داشت که این امر نیز لزوم توجه به آموزش ها برای محیط نهادی کسب و کارهای ورزشی را مورد توجه قرار می دهد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق با پژوهش های سالوم و همکاران (2012)، روکس و کورتز (2012) همخوانی ندارد به نظر می رسد که عوامل نهادی همانند ارزش های حاکم بر جامعه نسبت به ورزش، قوانین و مقررات و عوامل شناختی نتوانسته است توسعه کسب و کارهای ورزشی را تحت تاثیر قرار می دهد. این ممکن است به دلیل وجود خلاء قانونی، عدم حمایت قانون از کسب و کارهای ورزشی مورد انتظار کارآفرینان ورزشی، ارزش های مادی حاکم بر جامعه و کارآمد نبودن عوامل شناختی باشد.
