مطالعه عوامی که راه رسیدن به کارآفرینی پایدار در ورزش را بر اساس ارزش های فرهنگی و بومی کشور هموار کند مهم و باارزش است. هدف مقاله حاضر طراحی مدل کارآفرینی پایدار بر اساس رویکرد نظامند اشتراوس و کوبین (1989) است. روش تحقیق تحلیلی است و بدین منظور از روش شناسی کیفی استفاده شد. راهبرد تحقیق استفاده از نظریه برخاسته از داده ها بود. مشارکت کنندگان در تحقیق 24 نفر شامل استادان مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و کارآفرینان ورزشی و راهبرد نمونه گیری در بخش کیفی انتخاب موارد حاد و شاخص بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازتحلیل محتوای مصاحبه ها و کدگذاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که نگرش و ذهنیت کارآفرینانه افراد با در نظر گرفتن نهادهای درگیر و محیط نهادی می تواند بر فرایند کارآفرینی پایدار ورزشی اثرگذار باشد.