زمینه و هدف: پیچ‌خوردگی مچ پا شایع‌ترین مکانیسم آسیب مچ‌پا می‌باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر کینزیوتیپ و داینامیک‌تیپ بر دامنه حرکتی، تعادل پویا و عملکرد فانکشنال مفصل مچ پا در ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا با و بدون خستگی بود. روش تحقیق: در این پژوهش مقطعی ۳۵ مرد (۱۸ تا ۳۵ سال) دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا با توجه به معیارهای ورود و خروج مطالعه شرکت کردند. دامنه حرکتی، تعادل پویا و عملکرد فانکشنال به ترتیب به وسیله گونیامتر، تست Y و پنج تست عملکردی پرش متقاطع ۶ متری، پرش به طرفین، پرش به شکل ۸، پرش متقاطع سه گانه و پرش جانبی ارزیابی شد. ارزیابی‌ها در چهار روز مختلف تحت هر یک از چهار وضعیت بدون تیپ، کینزیوتیپ، داینامیک‌تیپ و شم‌تیپ که به روش ABT در مچ پا اعمال شد، قبل و بعد از خستگی انجام شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تست تحلیل واریانس با طرح اندازه‌گیری مکرر انجام شد (p<0/05). نتایج: در مقایسه دامنه حرکتی پس از خستگی بین وضعیت کینزیوتیپ با وضعیتهای داینامیک تیپ (۰۰۳/۰=p)، شم تیپ (۰۰۵/۰=p) و کنترل (۰۰۱/۰>p) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. بحث: باتوجه به اینکه داینامیک‌تیپ با افزایش تعادل پویا و عملکرد فانکشنال ورزشکاران خصوصا در زمان پس‌از خستگی همراه بود، استفاده از این ابزار با هدف بهبود تعادل و عملکرد فانکشنال ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا پیشنهاد می‌گردد. همچنین برای ورزشکارانی که نیاز به افزایش در دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا دارند، استفاده از کینزیوتیپ با روش اعمال شده در این مطالعه پیشنهاد می‌گردد.
