زهرا رئیسی

زمینه و هدف: هایپرلوردوزیس افزایش بیش‌ازحد طبیعی تعقر در مهره‌های کمری است که به‌عنوان یکی از علل شیوع بیماری کمردرد مزمن شناخته‌شده است. به نظر می‌رسد انجام تمرینات تخصصی باهدف کاهش این زاویه می‌تواند در بهبود بیماران مبتلابه کمردرد مزمن کمک‌کننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تمرینات Egoscue و تمرینات آکادمی ملی طب آمریکا همراه با مانور تو کشیدن شکم بر درد و زاویه لوردوز در زنان مبتلا به کمردرد مزمن می‌باشد. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده کنترل‌دار در شهر قم انجام ‌شد. در این مطالعه 75 زن مبتلابه کمردرد مزمن غیراختصاصی و زاویه لومبارلوردوزیس افزایش‌یافته در مطالعه حاضر شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به سه گروه، یک گروه کنترل و دو گروه تجربی Egoscue و تمرینات آکادمی ملی طب آمریکا همراه با مانور تو کشیدن شکم تقسیم شدند (هر گروه ۲۵ نفر). تمرینات در گروه‌های مداخله به مدت هشت هفته، سه جلسه در هر هفته انجام شد. در این مدت گروه کنترل روتین معمول زندگی خود را داشت. زاویه لوردوز و درد، به ترتیب با استفاده از خط‌کش منعطف و پرسش‌نامه‌ مقیاس سنجش بصری درد، در پیش‌آزمون و پایان هفته‌های چهارم و هشتم ارزیابی شد. یافته‌ها: باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده زاویه لوردوز کمری در پایان هفته چهارم و هشتم نسبت به پیش‌آزمون در گروه‌های Egoscue (0.001>P) و NASM (0.001>P) نسبت به کنترل تفاوت معنی‌داری را نشان داد. اما بین دو گروه مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (0.05<P). همچنین در پایان هفته چهارم و هشتم میزان درد در گروه Egoscue (0.001>P) و NASM (0.001>P) نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری را نشان داد. در حالیکه بین دو گروه مداخله تفاوتی مشاهده نشد (0.05<P). نتیجه‌گیری: با توجه به‌ نتایج به‌دست‌آمده هر دو نوع تمرینات Egoscue و NASM همراه با مانور تو کشیدن شکم می‌توانند زاویه لوردوز کمری را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهند. با توجه به نتایج هر دو متد تمرینی به یک اندازه در کاهش لوردوز و کمردرد افراد مؤثر بودند. لذا، استفاده از هر یک از این دو روش تمرینی با توجه به ترجیح بیمار یا درمانگر جهت بهبود لوردوز کمری و کاهش کمردرد افراد پیشنهاد می‌گردد.