زهرا رئیسی

کف پای صاف یکی از شایع‌ترین ناهنجاری‌های بدن می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر کینزیوتیپ و داینامیک تیپ بر افت ناوی در مردان مبتلا به کف پای صاف بود. در این پژوهش مقطعی 35 مرد (18 تا 35 سال) دارای کف پای صاف با توجه به معیارهای ورود و خروج مطالعه شرکت کردند. افت ناوی آزمودنی‌ها بوسیله تست برودی در سه روز مختلف تحت هر یک از سه وضعیت بدون تیپ، کینزیوتیپ و داینامیک تیپ که به روش Modified low dye در کف پا اعمال شد، ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تست تحلیل واریانس با طرح اندازه‌گیری مکرر انجام شد (05/0>P). با توجه به نتایج، هر دو وضعیت کینزیوتیپ و داینامیک تیپ بطور معنی‌داری موجب کاهش افت ناوی نسبت به شرایط بدون تیپ شدند (۰۰۱/۰>P) و همچنین با توجه به وجود اختلاف معنی‌دار بین کینزیوتیپ و داینامیک تیپ (۰۰۱/۰>P)، مقایسه میانگین‌ها نشان داد داینامیک تیپ در کاهش افت ناوی نسبت به کینزیوتیپ بطور قابل توجهی بهتر عمل کرده است. با توجه به نتایج بدست آمده هر دو ابزار کینزیوتیپ و داینامیک تیپ برای کاهش افت ناوی در مردان مبتلا به کف پای صاف اثرگذار بود. با توجه به موثرتر بودن داینامیک تیپ استفاده از این نوع تیپ نسبت به کینزیوتیپ پیشنهاد می‌گردد.