زهرا رئیسی

اسپرین جانبی مچ پا بخش بزرگی از آسیب‌های اسکلتی عضلانی را در میان ورزشکاران به‌خود اختصاص می‌دهد و ۴۰ درصد از افراد پس از اسپرین‌های مکرر به بی‌ثباتی مزمن مچ پا مبتلا می‌شوند. پیشگیری از بروز آسیب مجدد یکی از مهمترین اهداف درمانگران و آسیب‌شناسان است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر داینامیک‌تیپ و کینزیوتیپ بر تعادل در ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا بود. 35 ورزشکار مرد دارای بی‌ثباتی مزمن مچ پا در این مطالعه شرکت کردند. از روش تیپینگ تعادلی مچ‌ ‌پا برای تیپینگ مچ پای مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا استفاده شد. از تست تعادلی وای (Y) برای ارزیابی تعادل در چهار شرایط داینامیک‌تیپ، کینزیوتیپ، شم‌تیپ و بدون تیپ استفاده شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس با طرح اندازه‌گیری مکرر برای تحلیل اطلاعات استفاده شد (۰۵/۰>P). نتایج مقایسه بین وضعیت‌های مختلف تست در تعادل پویا در جهت خلفی داخلی حاکی از وجود تفاوت معنی‌دار بین وضعیت‌های مختلف تست بود (۴۵۳/۰ES= ،۰۰۱/۰>P ،۸۲۸/۸=F3,32). به دنبال مشاهده این نتایج، خروجی تست تعقیبی بونفرونی بررسی و مشاهده شد داینامیک تیپ با وضعیت‌های کینزیوتیپ (۰۱۲/۰=p)، شم تیپ (۰۱۱/۰=p) و کنترل (۰۰۱/۰>p) تفاوت معنی‌داری دارد. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که داینامیک تیپ نسبت به سایر وضعیت‌ها با افزایش معنی‌داری در تعادل پویا در جهت خلفی داخلی همراه بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده و همچنین اهمیت حفظ تعادل در پیش‌گیری از بروز آسیب مجدد اسپرین مچ‌‌ پا، بنابراین استفاده از داینامیک تیپ برای بهبود تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا پیشنهاد می‌گردد.