سندروم درد پاتلوفمورال یکی از متداول ترین آسیب های زانو در سنین جوانی است. با توجه به انتخاب راهبرد های مختلف توسط افراد هنگام بروز درد، هدف از این مطالعه دستیابی به پاسخ این پرسش است که وجود درد یکطرفه پاتلوفمورال توزیع نیروی بین دو پا و نوسانات مرکز فشار را چگونه تحت تأثیر قرار م یدهد؟ برای این منظور دوازده زن مبتلا به درد یکطرفه پاتلوفمورال و دوازده زن بدون سابقه هی چگونه درد در اندام تحتانی، همگ نشده با گروه مبتلا در انحراف استاندارد نوسانات ،(SDAP) این تحقیق شرکت کردند. شاخص های انحراف استاندارد نوسانات قدامی خلفی میانگین سرعت نوسانات، طول مسیر جاب هجایی مرکز فشار، محدوده نوسانات، طول محور ،(SDML) داخلی خارجی ارزیابی شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سندروم درد (SI) مینور، طول محور ماژور، نیرو و شاخص تقارن پاتلوفمورال بر توزیع متقارن نیرو بر روی دو پا در حالت ایستاده ساکن در افراد مبتلا تأثیر گذاشت و متعاقب آن 19 ) دیده شد. از کلیه /12±21/ بیشترین تأثیر در نوسانات پاسچرالِ این افراد در جهت داخلی - خارجی ( 64 .(P=0/ شاخص های مورد بررسی تنها طول مسیر جابه جایی مرکز فشار در دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد ( 4 افزایش نیروی متحم لشده بر روی پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفه زانو در درازمدت می تواند صدمات جبران ناپذیری را به پای سالمِ این افراد وارد کند، بنابراین در برنامه های توانبخشی علاوه بر ارائه راهکارهای تقویتی سازوکار های درگیر در تعادل، باید به صورت ویژه پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفه پاتلوفمورال را در نظر داشت.
