مطالعات انجام شده حاکی از آن است که ورزش میتواند تراکم توده استخوانی را افزایش دهد، اما هنوز در مورد نوع و شدت آن که حداکثر تحریک آنابولیک را بر روی استخوان ایجاد میکند، اطمینان حاصل نشده است. هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه اثر دراز مدت ورزش باستانی بر میزان تراکم توده استخوانی ورزشکاران این رشته در مقایسه با ورزشکاران فوتبالیست و مردان غیر ورزشکار همسان از نظر ویژگیهای دموگرافیکی و متغیرهای تاثیر گذار بوده است. این تحقیق از نوع علی مقایسه ای پس از وقوع میباشد. نمونه های این تحقیق را 20 ورزشکار مرد (10 ورزشکار باستانی، 10 فوتبالیست) و 10 نفر غیر ورزشکارسالم، 40 تا 50 ساله تشکیل میدادند. ورزشکاران از باشگاه های شهر همدان انتخاب و دارای حداقل بیش از 20 سال سابقه ورزشی مستمر در هر یک از رشته های فوق الذکر بودند، در حالیکه غیرورزشکاران سابقه هیچ گونه فعالیت ورزشی مستمر و منظمی مهره های کمر و گردن استخوان ران نمونه ها به وسیله دستگاه جذب سنج (BMD) نداشتند. تراکم ماده معدنی استخوان 1اندازهگیری شد. داده های 3 گروه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل (DEXA) دوتایی - انرژی اشعه ایکس 2 تحلیل شدند.
