زمینه و هدف: ناگویی هیجانی به عنوان یکی از اختلالات گزارش شده در نوجوانان از اهمیت بالایی برخوردار است و همین امر توجه به این موضوع در بستر رابطه ی مادر-فرزند را افزایش می دهد. در نتیجه ویژگی هایی در مادران به عنوان عوامل پیش بینی کننده گزینش و مورد بررسی قرار گرفت. سبک های دفاعی، انعطاف پذیری شناختی و دشواری در تنظیم هیجان مادران به عنوان مولفه های پیش بینی کننده ناگویی هیجانی مورد توجه است. هدف این پژوهش پیش بینی ناگویی هیجانی نوجوانان بر اساس سبک های دفاعی ، انعطاف پذیری شناختی و دشواری در تنظیم هیجان مادران است. روش و طرح: تحقیق حاضر یک پژوهش توصیفی در قالب یک طرح رگرسیون خطی چندگانه است. جامعه مورد نظر تمامی نوجوانان (13تا 18) شهر اراک است که حجم نمونه بر اساس اصول تحقیق رگرسیون، جدول کرجسی و مورگان (حداقل 200 نفر) است که در این پژوهش 435 نفر حاضر هستند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای است و ابزار جمع آوری اطلاعات هم پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو، سبک های دفاعی آندرز و همکاران، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال و دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر است. نتایج: سبک های دفاعی و دشواری در تنظیم هیجان مادران به طور مثبت و معنادار و انعطاف پذیری شناختی مادران به طور معکوس و معنادار ناگویی هیجانی فرزندان نوجوان را پیش بینی می کند. بحث و نتیجه گیری: وجود سبک های دفاعی و دشواری در تنظیم هیجان که یکی از ویژگی های منفی مادران است عدم تشخیص و توصیف هیجان را در نوجوانان به خوبی پیش بینی می کند و مادرانی که از انعطاف پذیری بالایی برخوردارند ناگویی هیجانی در فرزندانشان را به صورت معکوس و منفی پیش بینی می کند.
