زمینه و هدف: خشم یکی از هیجانات مهم انسان است که با اختلالات روانشناختی مرتبط بوده و توسط آنها تحت تاثیر قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی نقش افسردگی و تکانشگری در تبیین خشم غیر بالینی بود. روش بررسی: این پژوهش در قالب طرح همبستگی و مطالعه پیش بینی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اراک بود که 200 نفر از آنها به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه افسردگی بک، مقیاس تکانشگری دیکمن و مقیاس خشم نوواکا در مورد آنها اجرا گردید. سپس داده های به دست آمده با استفاده از رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که افسردگی و تکانشگری حدود 49 درصد از واریانس خشم دانش جویان را پیش بینی می کنند، که افسردگی (با ضریب بتای 426/0) و تکانشگری (با ضریب بتای 419/0) سهم معناداری در پیش بینی خشم داشتند. علاوه بر این، افسردگی و تکانشگری، مولفه های خشم در دانشجویان را نیز پیش بینی کردند (000/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نقش جدی افسردگی و تکانشگری در خشم غیر بالینی دانشجویان، لازم است با درمان افسردگی و کنترل تکانشگری، میزان خشم آنها را کاهش داد.
