احساسات بر بسیاری از رفتارها و شناخت انسان تأثیرگذار است. افراد دوزبانه که در حقیقت دو زبان را به طور کامل فراگرفته اند و در هر دو زبان مهارت یکسانی دارند، به هنگام بروز احساسات شدید، یکی از زبانها را به عنوان زبان بیان احساسات انتخاب میکنند. مسأله ای که در این پژوهش به بررسی آن پرداخته شده، همین گزینش زبانی است. به عبارتی دیگر، در این پژوهش بررسی شده که هنگام بروز احساس خشم کدام زبان این افراد بیشتر درگیر میشود و الگوی امواج مغزی ایشان هنگام القا خشم به دو زبان اول و دومشان چه تفاوتی دارد. بدین منظور، 18 نفر از افراد دوزبانه ی ترکی -فارسی انتخاب شده و در دو فاز مجزا به بررسی پردازشهای مغزی آنها و گزینش زبانیشان به هنگام بروز احساس خشم پرداخته شد. نتایج فاز اول این پژوهش حاکی از آن بود که دوزبانه های ترکی-فارسی به واژه های ترکی عمیقتر از واژه های فارسی فکر میکنند و زبان ترکی تداعیهای بیشتر و احساسیتری برایشان دارد. همچنین، نتایج فاز دوم نشان داد که توجه افراد در زبان ترکی به شکل سریعتری معطوف به محرک شده و واکنش سریعتر به واژه های خشم در زبان ترکی دلالت بر سهولت بیشتر پردازش واژگانی آنها برای دوزبانه های ترکی -فارسی دارد . در نتیجه، میتوان چنین گفت که علت گزینش زبانی افراد دوزبانۀ ترکی-فارسی برای بیان احساسشان هنگام خشم این است که احساس و عاطفۀ ایشان در این مواقع زیاد است و در اثر پردازش سریعتر و عمیقتر اقدام به گزینش بین زبانها میکنند.