شیوه انتقال یافته ها و اطلاعات علوم پزشکی به عنوان یک بخش مهم، همیشه از اهمیت زیادی در بین اساتید علومپزشکی برخوردار بوده است. واقعیت این است تحول در علومشناختی و رفتاری شیوههای انتقال و یا آموزش پزشکی را دگرگون ساخته است. دیگر آموزش پزشکی به شیوه سنتی و مبتنی بر کلاس درس جوابگو نیست و شیوههای جدیدی میطلبد. یکی از این رویکردها که شیوههای جدید را در آموزش پزشکی به دنبال آورده است آموزش با رویکرد سازندهگرایی در مقابل آموزش سنتی است. لذا پژوهشگران، آموزش پزشکی را با رویکرد نوین سازندهگرایی بررسی و عناصر این رویکرد را بیان نمودند. روش پژوهش از نوع کتابخانه ای و مقالات در دسترس در حیطهی رویکردهای تدریس در علوم پزشکی بود. طبق بررسی مقالات موجود یادگیری مبتنی بر مسأله، کارآموزی شناختی، نگارش توأم با بازاندیشی که اغلب در آموزش بالینی برای کسب بینش در تفکر بالینی دانشجویان مورد استفاده قرار می گیرد از کاربردهای رویکرد سازندهگرا به آموزش پزشکی است.
