شهناز شهرجردی

سرطان پستان از شایع‌ترین و خطرناک ترین بیماری‌های مزمن و بدخیم در جمعیت زنان است. این بیماری می‌تواند عواقب و پیامدهای بسیاری را به دنبال داشته باشد. بعد از انجام جراحی ماستکتومی، مشکلات زیادی از جمله درد، خستگی، ادم مشکلات و عوارض دیگری نیز از قبیل ضعف و مشکلات جسمانی، کاهش دامنه حرکتی، بر هم خوردن تعادل عضلانی و تغییر پاسچر برخی از نقاط بدن مانند، کتف، ستون فقرات و کف پا نیز برای فرد پیش می‌آید. در این پژوهش به بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات منتخب اصلاحی بر تغییر شکل پا و فشار کف پای زنان مبتلا به سرطان یکطرفه ی پستان طی 5 سال بعد از جراحی پرداخته شد. در این تحقیق در ابتدا به صورت هدفمند 49 زن دارای سابقه سرطان سینه از مراجعین بیمارستان قدس اراک با داشتن رضایت کامل وارد روند تحقیق شدند که از این میان 19 نفر روش درمانی غیر از جراحی برداشتن بافت سینه را دارا بودند و 30 نفر دیگر از روش جراحی برداشتن بافت سینه استفاده کرده بودند. 30 نفری که جراحی شده بودند به صورت تصادفی از طریق برداشتن کاغذ در یکی از دو گروه تمرین و یا کنترل قرار گرفتند. در ابتدا فرم رضایت‌نامه و همچنین فرم مربوط به اطلاعات فردی تکمیل شد. در ادامه پاسچر کف پا از طریق آزمون افت ناوی و شاخص‌های فشار کف پایی به وسیله دستگاه اسکن کف پا مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه تحقیق به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. گروه تمرینات به انجام 8 هفته پروتکل تمرینی پرداختند و در این مدت گروه کنترل پروتکل درمانی خاصی را دریافت نکردند. سپس نتایج مربوط به پس‌آزمون ثبت و ذخیره شد. در نهایت داده‌های جمع‌آوری شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین پاسچر کف پا و متغیرهای فشار کف پایی زنان مبتلا به سرطان یکطرفه پستان با درمان جراحی و بدون جراحی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین 8 هفته تمرینات اصلاحی بر پاسچر کف پا و متغیرهای فشار کف پایی زنان مبتلا به سرطان یکطرفه پستان تاثیر معناداری دارد. در یک نتیجه گیری کلی می‌توان گفت که پاسچر پا در زنان مبتلا به سرطان یک طرفه پستان بعد از جراحی ماستکتومی دچار تغییر شده و همچنین در این افراد در متغیرهای فشار کف پایی عدم تقارن بالایی مشاهده شد. تمرینات اصلاحی می‌تواند در این افراد تاثیرات مثبتی را در خصوص پاسچر کف پا و همچنین عدم تقارن متغیرهای فشار کف پایی داشته باشد.