زمینه و هدف: فعالیت بدنی ازجمله روش هایی است که برای پیشگیری، به تأخیر انداختن یا درمان مشکالت ناشی از فرآیند پیری بهکار میرود. هدف تحقیق حاضر، تعیین تأثیر تمرین با تردمیل آبی بر تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی زنان سالمند غیرفعال بود. روش بررسی: از بین سالمندان زن مراجعهکننده به باشگاه ورزشی هیژیا در اراک، سی زن سالمند بیشتر از شصت سال بهصورت تصادفی ساده به گروه تجربی و گروه گواه )هر گروه پانزده نفر( تقسیم شدند. گروه تجربی دویدن روی تردمیل آبی را بهمدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هرجلسه بهمدت سی دقیقه انجام دادند. تغییرات در تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی قبل و بعد از دوره تمرین، بهترتیب بهوسیله آزمون اصالح شده لکلک ، آزمون عملکرد تعادل پویا (TUG (و آزمون کوتاه بررسی وضعیت ذهنی اندازه گیری شد.آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام .(p<0.05) گردید یافتهها: پس از مداخله تمرین با تردمیل آبی، تفاوت معناداری در میانگین نمرات تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی در گروه تجربی با گواه یافت شد )001/0 p .) مجذور اتا نشان داد، 62درصد از افزایش تعادل ایستا، 71درصد از افزایش تعادل پویا و 70درصد از افزایش توانایی شناختی در سالمندان زن غیرفعال ناشیاز تأثیر تمرین با تردمیل آبی بوده است. نتیجهگیری: : با توجه به نتایج بدست آمده مداخالت تمرینی با تردمیل آبی بهمدت هشت هفته، بر بهبود تعادل ایستا، تعادل پویا و توانایی شناختی زنان سالمند غیرفعال مؤثر است.
