شهناز شهرجردی

چکیده: زمینه و هدف: افتادن یکی از مشکلات با سابقه در میان سالمندان است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی تمرینات پیلاتس و انعطاف پذیری بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند بود. روش بررسی: 45 زن سالمند با میانگین سن 1/6± 8/66 سال که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه پیلاتس)15نفر(، انعطافپذیری)15 نفر( و کنترل)15 نفر( قرار گرفتند. آزمون تعادلی برگ، برخاستن و راهرفتن زماندار برای اندازه گیری تعادل و پرسشنامه مقیاس کارآمدی افتادن برای اندازه گیری ترس از افتادن استفاده شد. گروههای تجربی طی 12 هفته )3 جلسه در هفته، هر جلسه 60 دقیقه( در برنامه تمرینی شرکت کردند. درحالیکه گروه کنترل در هیچ برنامه سازمانیافتهای شرکت نکرد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. یافته ها: مطابق نتایج تفاوت بینگروهی معنادار بین گروه کنترل و پیالتس )001/0 =p )و گروه کنترل و انعطافپذیری )001/0 =p )مشاهده شد. اگرچه در خصوص آزمون برگ تفاوت معناداری بین گروه پیلاتس و انعطاف پذیری یافت شد که به سود گروه پیلاتس بود )008/0 =p ،)تفاوت معناداری در خصوص آزمون برخاستن و راه رفتن زماندار و ترس از افتادن بین دو گروه مشاهده نشد نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس و انعطاف پذیری میتواند به بهبود تعادل و همچنین کاهش ترس از افتادن زنان سالمند بیانجامد