خشکسالی یکی از پدیده های مهم هواشناسی است که در اثر کمبود بارش در یک دوره ی زمانی مشخص به وقوع می پیوندد و باعث کاهش آب رودخانه ها و ذخایر منابع آبی می شود. خشکسالی پدیده ای نیست که به طور مستقیم اندازه گیری شود، بلکه از روی اثرات آن می توان به وقوع آن پی برد و برای نشان دادن شدت آن می بایست آن را کمی کرد. برای خشکسالی هیدرولوژیکی، اطلاعات دبی جریان رودخانه در یک دوره ی بلند مدت نیاز است. هدف از این تحقیق، مطالعه و بررسی شدت، تداوم و فراوانی خشکسالی هیدرولوژیکی با استفاده از روش حد آستانه ثابت در حوضه آبخیز دورود- بروجرد می باشد. در این تحقیق سری های زمانی دبی روزانه چهار ایستگاه هیدرومتری واقع در حوضه مورد مطالعه در دوره ی آماری 1370- 1395 مورد بررسی قرار گرفت و مقادیر سطح آستانه Q70 و Q90 از منحنی تداوم جریان انتخاب شد و با توجه به آن روزهای خشک استخراج شد و به دلیل استفاده از آمار روزانه، از روش ادغام سازی جهت حذف خشکسالی های کوچک و ادغام خشکسالی های وابسته استفاده شد. سپس تداوم و حجم کمبود خشکسالی محاسبه گردید و بهترین توزیع برازشی بر روی داده های حداکثر تداوم خشکسالی و حداکثر حجم کمبود خشکسالی با استفاده از نرم افزار Easyfit به دست آمد و با بهره گیری از این توزیع ها دوره ی بازگشت خشکسالی محاسبه شد. نتایج نشان داد که تعداد کل خشکسالی های اتفاق افتاده در تمام ایستگاه ها در طول دوره آماری درحد آستانه Q70 و Q90 به ترتیب برابر 136 و 82 مورد می باشد. همچنین بیش ترین مجموع تداوم خشکسالی در حدآستانه Q70 و Q90 به ترتیب 2828 و 935 روز و هر دو مربوط به ایستگاه رحیم آباد بودند و بیش ترین حجم کمبود در آستانه Q70 و Q90 به ترتیب 85/2519 و 483/478 هزار متر مکعب و مربوط به ایستگاه تیره بودند. نتایج نشان می دهد سال های 1378، 1386، 1390 و 1391 خشک ترین سال ها در هر چهار ایستگاه بوده اند.
