امروزه، کشورهای مختلف با استفاده از فناوری سنجش از دور در مدت زمانی اندک حجم زیادی از اطلاعات زمینی را جمع آوری می کنند؛ که این اطلاعات اساس و پایه ی برنامه ریزی های مختلف را تشکیل می دهد. با توجه به افزایش تعداد حسگرها و همچنین حجم بالای اطلاعات به دست آمده از آن ها و با افزایش کاربرد تصاویر ماهواره ای و ورود تصاویر چند طیفی به عرصه ی تکنولوژی تحلیل تصاویر ماهواره ای، لزوم افزایش دقت و بهبود تفکیک تصاویر در بعد مکانی و طیفی مورد توجه قرار گرفته است. ادغام تصاویر یکی از پرکاربردترین روش های موجود است. در این روش، با ترکیب تصاویر با قدرت تفکیک مکانی بالا و تصاویر چند طیفی، تصاویر جدیدی تولید می شود که ضمن حفظ خصوصیات طیفی، تا حد زیادی قدرت تفکیک مکانی آن ها نیز افزایش یابد؛ و بدین ترتیب اطلاعات بیش تر و کامل تری را جهت درک بصری انسان و ماشین نسبت به هریک از تصاویر ورودی ارائه دهد. علی رغم پیشرفت ماهواره ها و ابزارهای مشاهده ی زمین در دهه های گذشته، همواره نیاز به بهبود تصاویر سنجش از دور مطرح بوده است. در سال های گذشته، کیفیت مکانی تصاویر چند طیفی به سرعت بهبود یافته است؛ اما همچنان بهبود کیفیت طیفی در این تصاویر به عنوان یک چالش مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش، بهبود کیفیت طیفی در تصاویر سنجش از دور است. در این راستا، با مطالعه و بررسی روش های ادغام تصاویر و الگوریتم های ادغام در زمینه ی سنجش از دور و همچنین بررسی مزایا و معایب هر کدام از آن ها، الگوریتمی بهبود یافته در حفظ اطلاعات طیفی تصاویر حاصل از ادغام ارائه خواهیم داد. این روش مبتنی بر تکنیک ترکیبی ادغام تصاویر بوده و نسخه ای بهبود یافته از روش تفاضل گرادیان میانگین (AGdr) است. نتایج شبیه سازی برای تصاویر ماهواره ای لندست نشان می دهد که روش پیشنهادی جهت بهبود کیفیت طیفی مناسب است. با مقایسه ی نتایج حاصل از ارزیابی کیفی و کمّی، مشاهده می شود که این روش علاوه بر افزایش کیفیت مکانی، در حفظ ویژگی های طیفی نیز کارآمد است.
