در سال 1983 میلادی، یاکوپینی و زاواتینی موفق به ارایه یک تعمیم -دو پارامتری از الکترودینامیک غیرخطی بورن-اینفلد گردیدند که به ازای اندازه ی خود-انرژی کلاسیک الکترون در مدل آن ها مقداری متناهی به دست می آمد. در این پایان نامه ما به مطالعه ی یک خازن استوانه ای از منظر الکترودینامیک غیرخطی یاکوپینی-زاواتینی به صورت تحلیلی می پردازیم. ظرفیت، انرژی پتانسیل الکتروستاتیکی و اختلاف پتانسیل میان صفحات یک خازن استوانه ای در چارچوب الکترودینامیک غیرخطی یاکوپینی-زاواتینی به ازای دو مقدار خاص و به شکل دقیق محاسبه می گردند. مطالعه ی رفتار یک خازن استوانه ای غیرخطی در حضور میدان های الکتریکی ضعیف نشان می دهد که نتایج به دست آورده شده در این پایان نامه برای یک خازن استوانه ای غیرخطی با اصل تطابق سازگار می باشند (بنا به اصل تطابق هر مدل غیر خطی معرفی شده برای الکترودینامیک در رژیم میدان های الکترومغناطیسی ضعیف باید به نظریه ی ماکسول تبدیل گردد). در ادامه، میدان الکتریکی مربوط به یک خط نامتناهی بار با توزیع بار یکنواخت خطی در چارچوب الکترودینامیک غیرخطی یاکوپینی-زاواتینی به ازای به شکل تحلیلی محاسبه می گردد. نشان می دهیم که اندازه ی میدان الکتریکی مربوط به خط نامتناهی بار در مکان قرار گرفتن خط بار در الکترودینامیک غیرخطی یاکوپینی-زاواتینی به ازای بر خلاف نظریه ی ماکسول مقداری متناهی به دست می آید. سرانجام پس از محاسبه ی تحلیلی میدان الکتریکی برای نقاط داخل و خارج یک استوانه ی نارسانای نامتناهی در مدل یاکوپینی-زاواتینی ، مقدار خود-انرژی الکتروستاتیکی در واحد طول را برای استوانه ی نارسانای نامتناهی در مدل یاکوپینی-زاواتینی به صورت اختلالی محاسبه می کنیم.
