این مطالعه با هدف بررسی اثرات درمانی فیکوسیانین با تغییرات سطح بیومارکرهای قلبی بعد از انفارکتوس میوکارد انجام شد. فیکوسیانین یکی از رنگدانه های بی خطر ریزجلبکهای اسپیرولیناست که پتانسیل بالایی در حل این مشکل رایج جهانی دارد. بهینه سازی محیط غذایی (اوره، سولفات آمونیوم، نیترات سدیم، گلوکز، ملاس، کربنات سدیم و بیکربنات سدیم) و شرایط محیط کشت (دوره نوردهی (صفر، 12 و 24 ساعت)، 9 ،8 و 10 )) بر روی نرخ رشد ) pH رنگ نوری (سبز، قرمز، سفید)، دوره هوادهی (صفر، 12 و 24 ساعت) و و تولید فیکوسیانین بررسی شد. به منظور ارزیابی ارتباط رنگدانه فیکوسیانین در کاهش تاثیرات ناشی از انفارکتوس و مقادیر آنزیمی آن، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه (شاهد، تیمار با فیکوسیانین، کنترلی کاذب و پیشگیری) تقسیم شدند. درمان با فیکوسیانین 30 دقیقه پس از القا انفارکتوس، میوکارد قلبی با کمک ایزوپروترنول آغاز شد. جهت اندازه گیری آنزیمهای قلبی از موشها در چهار نوبت ( 6، 24، 48 و 72 ساعت بعد از تشخیص انفارکتوس) خونگیری به عمل آمد. سپس همه موشها جهت آسیب ،شناسی بافتی و تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی عضله قلب با استفاده از سدیم پنتوباربیتال آسان کشی شدند. این پژوهش نشان داد که: میتوان برای کشت از مواد آلی مختلفی نظیر ضایعات کشاورزی و صنعتی (ملاس) نیز استفاده کرد. منبع نیتروژنی تاثیر مثبتی در رشد ریزجلبک در مقیاس آزمایشگاهی نداشته است و حذف آن هزینه های تولیدی را کاهش میدهد. رشد ریزجلبک در آبهای قلیایی تر ( پی اچ 10 ) مناسبتر از آبهای با پی اچ 8 میباشد. نور سبز بعنوان نور بهینه انتخاب گردید. فیکوسیانین نه تنها در مهار رادیکالهای آزاد نقش دارد بلکه موجب افزایش بیان GSH2/GSSG نیز میگردد. پس از مداخله دارویی بیان ژن TNFα به شکل معنی داری کاهش یافته است.
