با توجه به افزایش تلاش بیگانگان در از بین بردن هویت خانواده به ویژه "مادران"، که نقش بسیار مهمی در این بین دارند، همچنین برنامه ریزی برای از هم گسیختن خانواده ی ایرانی- اسلامی، و جدایی مذهب از زندگی اجتماعی، به نظر می رسد ضرورت پرداختن به آموزش و یادآوری لذتِ "باهم و در کنار هم ورزش کردن"، با رعایت تمام شئونات اعتقادی در بین اعضای خانواده، که منشأ اصلی و حیاتی آموزش و رشد اجتماعی است، امری بدیهی است. همچنین خطر ورود به سیاهچاله جمعیتی در ایران، این ضرورت را به منظور افزایش هر چه بیشتر تحکیم خانواده ها و رغبت به فرزند آوری را دوچندان خواهد کرد. از طرفی، از انجا که یکی از روش های آهسته نمودن آهنگ سالخوردگی ورزش می باشد، و هدف از آن ایجاد سازگاری، بهبود کیفیت و امید به زندگی در افراد مسن، افزایش تحرک خصوصا در زنان سالمند و نیز افزایش سال های موثر و مولد عمر می باشد. در کنار سالمندان، قشر بسیار مهم دیگر، کودکان و نوجوانان هستند که بازی-ورزش را برای انان زندگی تعریف می کنیم، و تحرک را لزومی برای رشد حداکثری و همه جانبه آنها در نظر می-گیریم، این ویژگی ها در کنار آموزش پذیری و الگوپذیری رده سنی جوانی و حتی کمتر، مقدمات بسیار ارزشمندی را ایجاد می کند تا با برنامه ریزی های دقیق، تعامل والد را با فرزندش به حداکثر ممکن برسانیم. لذا برگزاری منظم جشنواره های مختلف ومتنوع ورزشی در حوزه خانواده، بصورت تخصصی، رایگان و البته دوره-ای، میتواند گامی مهم در رسیدن به اهداف مذکور باشد.
