رفعت محمدی

در این پایان‌نامه تاثیر مدل‌های ویسکوزیته غیرنیوتنی خون بر روی مولفه‌های همودینامیک و دارورسانی استنت دارورسان با استفاده از شبیه‌سازی دینامیک سیالات محاسباتی مورد بررسی قرار گرفته شده است. بدین منظور از مدل‌های غیرنیوتنی سری توانی، کارو و کاسون برای مدلسازی جریان خون داخل عروق کرونری استنت-گذاری‌شده استفاده شده و نتایج با نتایج حاصل از مدلسازی خون به صورت نیوتنی مقایسه شده است. همچنین این نتایج برای سه عدد رینولدز مختلف جریان خون بررسی شده‌اند. به منظور صحت‌سنجی نتایج، خروجی حاصل از این مطالعه با نتایج یک مطالعه انجام‌شده بر روی یک رگ با قطر بالاتر مانند شریان کلیوی مقایسه گردیده است. در مورد تاثیر مدل‌های غیرنیوتنی بر همودینامیک خون این نتیجه حاصل شد که برای مدل نیوتنی، طول ناحیه گردش بالادست مقطع استنت در تمامی اعداد رینولدز بیشتر از مدل‌های غیرنیوتنی است. در مقابل، مدل غیرنیوتنی سری توانی کم‌ترین طول ناحیه گردش در بالادست و پایین‌دست را در اکثر اعداد رینولدز نتیجه می‌دهد. در مورد مدل‌های غیرنیوتنی کارو و کاسون طول ناحیه گردش در بالادست و پایین‌دست بیشتر از مدل سری توانی و کم‌تر از مدل نیوتنی مشاهده شد. همچنین افزایش عدد رینولدز برای تمامی مدل‌های غیرنیوتنی منجر به کاهش طول ناحیه گردش بالادست و افزایش طول ناحیه گردش پایین-دست استنت می‌شود. به علاوه، با افزایش عدد رینولدز تمامی مدل‌های غیرنیوتنی به استثنای مدل کاسون تمایل دارند که نتایج همودینامیکی مشابه مدل نیوتنی بدهند. اثر مدل‌های غیرنیوتنی بر مولفه‌های دارورسانی به دو صورت غلظت میانگین دارو و همچنین الگوی پخش غلظت دارو در بافت شریان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که مقدار غلظت میانگین دارو در شریان رابطه معکوس با طول نواحی گردش دارد. لذا برای مدل نیوتنی و سری توانی به ترتیب با بیشترین و کم‌ترین طول گردش، کمترین و بیشترین غلظت دارو مشاهده شد. همچنین مشاهده شد که مدل‌های غیرنیوتنی علاوه بر غلظت میانگین بر الگوی پخش دارو نیز تاثیر می‌گذارند. در نهایت، مقایسه نتایج برای دو شریان‌ با قطر مختلف نشان داد که کاهش قطر شریان منجر به تاثیرگذاری بیشتر ویسکوزیته خون بر مولفه‌های دارورسانی و همودینامیکی می‌شود.