یک راه حل اساسی به منظور صرفه جویی در استفاده از سوخت های فسیلی و جلوگیری از ایجاد آلودگی های هوا، استفاده از توربین های آبی است. در این تحقیق نمونه ای از یک توربین هیدرودینامیکی که بتواند در جریان های با دبی و سرعت کم، تولید انرژی الکتریکی نماید پیشنهاد شده است. بعد از تحقیقات گسترده در زمینه ی تئوری مسئله، شکل سه بعدی پره های توربین در نرم افزار SOLIDWORKS طراحی و به عنوان ورودی وارد مدل FLOW-3D گردید. برای هریک از توربین ها با زاویه پره متفاوت و برای اعماق جریان متفاوت، تعامل بین سیال و پره ها برای تعیین توربینی که بیشترین سرعت زاویه-ای و میزان گشتاور را پس از برخورد جریان ایجاد می کند، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. فرضیه اساسی این تحقیق این است که توربینی که از طرفی بیشترین سرعت زاویه ای و میزان گشتاور را دارا بوده و از طرف دیگر بدون نوسان و جهش و عدم وجود تغییر جهت گشتاور می باشد، قطعاً از توان بیشتری برخوردار است و بهینه حالت زاویه ی پره و شرایط جریان را دارد. تمامی توربین ها در جریان با دبی 20 لیتر بر ثانیه و با عمق 5 سانتی متر، بیشترین گشتاور و سرعت زاویه ای را داشتند و لذا از توان بهتری برخوردار بودند. بر این اساس استنباط گردید که مناسب ترین محل جهت راندمان بیشتر و دستیابی به توان بیشتر توربین، قرارگیری آن در نزدیکی سطح جریان است. همچنین توربین با زاویه ی پره ی 70 درجه ای در بین توربین هایی که پره ی مایل داشتند، با توجه به سرعت و میزان گشتاور پره ها، بهترین عملکرد و بازدهی را از خود نشان داد.
