هدف پژوهش حاضر بررسی اختلال تغذیه با توجه به الگوهای کاهش وزن در بین کشتی گیران دانشجوی کشور می باشد. روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. تعداد 187 نفر طبق مدل کرجس مورگان به شکل تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه الگوی کاهش وزن و مقیاس اختلال تغذیه اهواز بودند. روایی و اعتبار پرسشنامه ها قابل قبول گزارش شده است.بطور کلی یافته های تحقیق نشان داد که نمونه های این پژوهش از دانش و نگرش تغذیه ای مناسبی برخوردار بودند. نتایج یافته های تحقیق حاضر با پژوهش نازنی و ویمالا که روی ورزشکاران والیبالیست، دونده و وزنه بردار دانشگاهی هند انجام داده بودند همخوان میباشد. اما با نتایج کینینگهام و گورنفلو که به روی کشتی گیران دبیرستانی انجام داده بود همخوانی نداشت. یک از دلایل احتمالی می تواند تفاوت سطح تحصیلات افراد مورد مطالعه باشد...
