منیره محمودی

زمینه: اتوپوزاید یک داروی ضد سرطان قوی است که از طریق آسیب رساندن به DNA، تداخل در تکثیر DNA و مهار رونویسی آن می تواند بر باروری اثر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدانی پنتوکسی فیلین در کاهش اثرات نامطلوب اتوپوزاید بر بافت بیضه، فرایند اسپرماتوژنز و پارامتر های اسپرمی موش های نر بالغ نژاد NMRI است. مواد و روش ها: 24 سر موش نر بالغ نژاد NMRI با میانگین وزنی 2±35 گرم (n=6) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، اتوپوزاید (دوزmg/kg1 به صورت تزریق داخل صفاقی)، پنتوکسی فیلین (دوزmg/kg100 به صورت تزریق داخل صفاقی) و اتوپوزاید + پنتوکسی فیلین تقسیم بندی و به مدت 35 روز تیمار شدند. وزن موش ها قبل و بعد از تیمار اندازه گیری شد. بعد از اتمام دوره تیمار موش ها با محلول ترکیبی کتامین زایلازین، بی هوش و پس از کالبدگشایی ناحیه دمی اپیدیدیم چپ جدا و بلافاصله به پلیت 3 سانتی متری حاوی محیط کشت (HamsF10) منتقل گردید تا جهت بررسی پارامترهای اسپرم و بررسی آسیب DNA اسپرم با رنگ آمیزی آکریدین اورنژ و همچنین بررسی بلوغ هسته اسپرم به روش رنگ آمیزی آنیلین بلو مورد استفاده قرار گیرد. بیضه چپ خارج و بعد از فیکس در محلول MDF، مراحل پاساژ بافتی، برش گیری و رنگ آمیزی به روش H&E انجام شد و پارامترهای بافتی با تکنیک استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. بیضه راست نیز جهت محاسبه تولید روزانه اسپرم (DSP) استفاده شد. همچنین تست های بیوشیمیایی نظیر میزان ظرفیت انتی اکسیدانی تام (FRAP) مالون دی آلدئید (MDA) و میزان سطح تستوسترون سرم خون نیز سنجیده شد. داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه(One-Way ANOVA) و تست Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و تفاوت میانگین ها در سطح p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش معنی داری در میانگین وزن بدن و بیضه، تعداد، تحرک، حیات، تولید روزانه و طول دم اسپرم در گروه اتوپوزاید نسبت به گروه کنترل مشاهده شد ( (p<0.05 و همچنین مقایسه میانگین حجم بافت بیضه و لوله های منی ساز، ارتفاع، قطر و طول لوله های منی ساز، شاخص های اسپرماتوژنز و تعداد سلول های جنسی در گروه اتوپوزاید نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد. میانگین سطح سرمی تستوسترون و FRAP نیز در گروه اتوپوزاید در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری یافت (.(p<0.05 در حالی که میانگین حجم بافت بینابی