منیره محمودی

پیش زمینه و هدف: دگزامتازون یکی از پرمصرف ترین گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی است که مصرف بیش از حد آن می تواند تغییرات شدید در عملکرد کبد ایجاد کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر پنتوکسی فیلین بر آسیب کبدی القاء شده توسط دگزامتازون در موش بود. مواد و روش کار: تعداد 24سر موش نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute با میانگین وزنی 2±36 گرم به صورت تصادفی در 4گروه (6n=) کنترل، دگزامتازون (mg/kg/b.w. i.p.7)، پنتوکسی فیلین (mg/kg/b.w. i.p.100) و دگزامتازون+ پنتوکسی فیلین تقسیم شد. بعد از 7 روز تیمار، موش ها تشریح و کبد آن ها خارج و وزن شد. سپس اجزای بافت کبد با تکنیک استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین سطح مالون دی آلدئید (Malondialdehyde, [MDA]) ، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و آنزیم های کبدی شامل آلانین آمینوترانسفراز(Alanine Aminotransferase, [ALT]) و آسپارتات آمینو ترنسفراز (Aspartate Aminotransferase, [AST]) اندازه گیری شد. داده ها با روش One-Way ANOVA و آزمون Tukey توسط نرم افزار SPSS ورژن 16، آنالیز و تفاوت میانگین‎ها در حد (05/0˂p) معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: کاهش معنی داری در حجم سلول و هسته هپاتوسیت ها، تعداد کل سلول های هپاتوسیت (01/0>p) و سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم (001/0>p) و افزایش معنی-داری در حجم کل سینوزوئیدها، مجرای صفراوی، شریان کبدی و همچنین میانگین سطح سرمی MDA، ALT وAST در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (01/0>p). آسیب های کبدی القاء شده توسط دگزامتازون در گروه پنتوکسی فیلین+ دگزامتازون بهبود پیدا کرد و به سطح گروه کنترل رسید (05/0