ارتعاشات ناخواسته میتوانند به یک سیستم، سازه و حتی انسان آسیب برسانند. برای جلوگیری از این آسیبها، از انواع سیستمهای تعلیق استفاده میشود. دمپر مگنتورئولوژیکال، که به اختصار دمپر نامیده میشود، MR برای طیف گستردهای از برنامههای کاربردی جهت کاهش تحت کنترل نوسانات، استفاده میشود. دمپرها برای سازهها، اتومبیل، کامیونهای سنگین، دوچرخه، اندام مصنوعی و ... کاربرد دارند. این دمپر دارای سیم پیچ و پیستونی متفاوت از پیستون دمپرهای هیدرولیکی معمولی میباشد و از ساختار مکانیکی سادهتری تشکیل شده است. در این دمپر به جای روغن معمولی، سیال استفاده میشود. هنگامی که جریان MR الکتریکی از سیم پیچ عبور میکند، میدان مغناطیسی ایجاد شده بوسیله جریان الکتریکی باعث شبه جامد شدن سیال میشود. در نتیجه، این امر باعث افزایش تنش تسلیم آن میشود. این تنش تسلیم قابل کنترل منجر به تغییر ضریب میرایی دمپر میشود. در این پایان نامه هدف طراحی و ساخت یک دمپر جدید به منظور کاهش میرایی پایه دمپر در نمونه ساخته شده قبلی در آزمایشگاه شبیه سازی و سیستمهای دانشگاه اراک میباشد. میرایی پایه در واقع میرایی است که دمپر بدون آن که جریانی به آن وصل شود روی سازه قرار میگیرد .در این تحقیق ابتدا به طراحی دمپر مورد نظر از دیدگاههای مختلف عملی بر اساس کاربرد در زمینه سازه پرداخته شده است. طراحی مدار مغناطیسی به هدف کمینه ساختن افتهای مغناطیسی، مورد توجه مسیر مغناطیسی به گونهای طراحی شده که از نشت شار بیرون ، قرار گرفته است. با توجه به طراحی میراگر مسیر تا حد ممکن جلوگیری میشود. همچنین تعداد و هندسه اوریفیسها شامل قطر و محل آنها جهت میرایی پایه مشخص شد .در ادامه یک مدل دقیق از میراگر در نرم افزار کامسول طراحی شد. مدل مذکور سپس با استفاده از نتایج تست به روز رسانی شد. در ادامه با توجه به نتایج تست و اهداف طراحی بهینه سازیهای لازم به هدف بیشینه بازدهی عملگر صورت پذیرفته و طرح نهایی برای ساخت نمونه تهیه گردید. در نهایت با نصب میراگر بر روی سازه و انجام آزمایشها نتایج استخراج شده عملکرد میراگر بر روی یک سازه آزمایشگاهی با استفاده از نتایج تست میز لرزه مورد بررسی قرار گرفت .با افزایش جریان الکتریکی، نیروی دمپر افزایش مییابد .بررسیهای انجام شده حاکی از مطابقت خوب نتایج شبیهسازی با دادههای تجربی است. کاهش قطر اوریفیس میراگر و همچنین اف
