تعیین ژنوتیپ جایگاه های ریزماهواره ای همیشه با خطر بروز خطا همراه است، که می تواند به طور معنی داری کلیه نتایج حاصل از آنرا تحت تأثیر قرار دهد. یکی از راهکارهای جدید برای حل این مشکل، استفاده از سامانه گروه بندی ژنوتیپی براساس ماهیت توالی موتیف و دامنه آللهای مشاهده شده به جای ژنوتیپ انفرادی هر جایگاه می باشد. در این راستا، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین سه گروه ژنوتیپی هموزیگوت برای آلل های کوتاه، هموزیگوت برای آلل های بلند و هتروزیگوت برای ترکیب آلل های کوتاه و بلند در مجموع 13 جایگاه ریزماهواره با صفات رشد و نسبت کلیبر در بزهای تجاری بوئر بود. نتایج مطالعه حاضر پس از تصحیح اثرات ثابت نشان داد که گروه ژنوتیپی هتروزیگوت در جایگاههای TEXAN006 وCSSM32 تاثیر معنی داری بر روی صفت وزن تولد بزغاله ها دارند (p<0.05). همچنین افراد متعلق به گروه هموزیگوت برای آلل های بلند در جایگاه BMC1009 به طور معنی دار دارای وزن از شیرگیری بالاتری در مقایسه با دیگر گروه های ژنوتیپی بودند (p<0.05). علاوه بر این ارتباط معنی داری درجایگاه های ریزماهواره ای BM4307، BM4621 و UWCA46 با صفت افزایش وزن روزانه مشاهده گردید (p<0.05). در مجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد، که دیدگاه گروه بندی آللهای مشاهده شده در جایگاه ریزماهواره بر مبنای تغییر طول موتیف می تواند خطاهای تعیین ژنوتیپ ناشی از وجود باندهای کاذب در سیستم تعیین ژنوتیپ انفرادی را حداقل نماید و شانس بالاتری را برای مشاهده همبستگی بین این جایگاهها و صفات اقتصادی مورد ارزیابی ایجاد کند.
