در این کتاب‌شناسی یا کتاب‌نامه، آثار مربوط به زبان‌شناسی به صورت زیر دسته‌بندی شده‌اند: الف) کلیاتِ زبان‌شناسی؛ ب) ریشه‌شناسی، زبان‌شناسیِ تاریخی، رده‌شناسیِ زبان، و تاریخ زبان فارسی؛ پ) آواشناسی و واج‌شناسی؛ ت) نویسه‌شناسی و رسم خط؛ ث) صرف، واژه‌شناسی، و اصطلاح‌شناسی؛ ج) معناشناسی؛ چ) فرهنگ‌نویسی؛ ح) نحو و دستور زبان؛ خ) زبان‌شناسیِ متن‌محور، کاربردشناسیِ زبان، و گفتمان‌کاوی؛ د) زبان-جامعه‌شناسی، جامعه‌شناسیِ زبان، و زبان-انسان‌شناسی؛ ذ) زبان-روان‌شناسی، روان‌شناسیِ زبان، و زبان-عصب‌شناسی؛ و ر) نشانه‌شناسی. بخش‌های «ب»، «ت»، «ث»، «ج»، و «چ» در ویراست حاضر به کتاب‌شناسی اضافه شده‌اند. آثار مربوط به شاخه‌های گوناگونِ نقد زبان‌شناسانۀ ادبیات همگی ذیل عنوان واحد و کلیِ «نقد زبان‌شناسانۀ ادبیات و حوزه‌های مرتبط با آن» قرار گرفته‌اند، که شامل این حوزه‌هاست: سبک‌شناسی، فرم‌نگری (هم فرم‌نگریِ روسی و هم «نقد نو»ی انگلیسی-امریکایی)، ساختارنگری، نشانه‌شناسی، روایت‌شناسی، نظریۀ روایت، و نقد ساختاریِ سنتی.
