زبان شناسی و رمان یکی از آثار مهم در حوزۀ سبک‌شناسی و نقد زبان شناسانۀ ادبیات است که به‌طور خاص به فرم رمان و داستان کوتاه می پردازد. راجر فاولر، مؤلف این کتاب، با استفاده از دستاوردهای علم زبان شناسی ــ به‌خصوص در حوزه‌های دستور گشتاری-زایشی، دستور نقش‌نگر، گفتمان‌کاوی، و جامعه‌شناسیِ زبان ــ و هم‌چنین روایت‌شناسی، شیوۀ تازه ای برای تحلیل ساختار و گفتمانِ روایت‌های داستانیِ منثور پیش می نهد. فاولر، با این شیوه، تعریفی تازه از مفهوم های سنتیِ مطرح در نقد داستان ــ از جمله پی رنگ، محیط داستان، شخصیت و شخصیت پردازی، دیدگاه، سبک، مضمون، و جز آن ــ به‌دست می‌دهد و به مسائلی می‌پردازد از قبیل رابطۀ جهان‌بینیِ نویسنده با دیدگاه روایت، ساختارِ گفتمانِ رمان، مناسبتِ متنِ رمان با ساختارهای اجتماعی، و امکان خلاقیت در داستان‌نویسی. فاولر، ابتدا، در دو فصل نخست، شالودۀ نظریِ روی‌کردِ تازۀ خود را توضیح می دهد، سپس در فصل های بعدی آن را گسترش می دهد و در بررسی قطعه هایی از برجسته ترین رمان ها و داستان های کوتاه انگلیسی و امریکایی به‌کار می بَرد. برای این‌که خوانندۀ فارسی زبان بحث های مطرح شده را بهتر درک کند، مترجم واژه نامه ای تشریحی به انتهای کتاب افزوده و در آن اصطلاح‌ها و مفهوم‌های تخصصیِ به‌کاررفته در کتاب را به‌اختصار شرح داده است.
