امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی در امر ساخت سازه های متفاوت شاهد ظهور ساختمان های جدیدی هستیم که علاوه بر رفع معضل ایجاد دهانه های بزرگ بدون ستون سعی در کاهش هزینه های ساخت را دارند. تعامل بین جنبه های معماری و سازه ای مهندسان را به پدید آوردن سیستم های سازه ای جدید سوق می دهد. سیستم شبکه قطری نوعی سیستم قاب فضایی است که به دلیل استفاده از اعضای مورب قطری به صورت شبکه مثلثی مقاوم در برابر هر دو بار ثقلی و جانبی عملکرد قابل ملاحظه ای ایجاد می کند. یکی از انواع سازه هایی که امروزه برای ساختمان های بلند و برخی بناهایی که نیاز به دهانه ی زیاد است استفاده می شود سازه شبکه مورب یا سازه دیاگرید است. هدف از انتخاب موضوع بررسی و ارزیابی عملکرد لرزه ای سیستم ساختمانی شبکه مورب فولادی تحت تحلیل دینامیکی فزآینده یا همان IDA است. به همین دلیل سه ساختمان 6، 12 و 18 طبقه برای سازه شبکه مورب فولادی طراحی شده است و قاب محیطی آن که از نوع سازه شبکه مورب است جهت تحلیل و ارزیابی لرزه ای انتخاب شده است. این قاب ها ابتدا تحت بار ثقلی قرار می گیرند و سپس برای ارزیابی رفتار لرزه ای سازه ها از تحلیل دینامیکی فزاینده استفاده می شود. روش تحلیل دینامیکی فزآینده با استفاده از رکوردهای متعدد زلزله مقایس شده بر اساس دوره تناوب سازه به تحلیل دینامیکی غیرخطی این سازه ها می پردازد. در این پژوهش رفتار لرزه ای قاب ها بر پایه بیشینه جابه جایی نسبی، برش پایه و جا به جایی سقف مورد بررسی قرار می گیرد.از نتایج بدست آمده می توان اشاره کرد که Sa به تنهایی برای مقایسه و بررسی نتایج به دست آمده در تحلیل IDA برای سازه های با طبقه متفاوت معیار مناسبی نمی باشد. اثر کمانش در سازه شبکه مورب در نمودار میانگین بیشینه جابجایی طبقات زمانی که بیشینه جابجایی از یک طبقه به طبقه دیگر تغییر پیدا می کرد نمایان می شود. با توجه انرژی منتقل شده به سه سازه 6، 12 و 18 طبقه در زلزله ها، کمانش در طبقه اول زودتر و به مقدار بیشتری نسبت به طبقات دیگر اتفاق می افتد. در سازه 6 و12 طبقه کمانش بیشتر در طبقه ای با پلان فرد اتفاق می افتد ولی این موضوع در سازه 18 طبقه صادق نیست. در سازه 12 طبقه با زاویه از 19/41 درجه نسبت به 25/60 و 15/69 درجه ظرفیت بیشتر از خود به نمایش می گذارد.
