سیستم های قدرت همواره در حال توسعه بوده و با مسائل جدیدی روبه رو میشوند. مسئله ای که در برنامه ریزی سیستم های قدرت همواره به صورت سنتی در نظر گرفته میشود، رشد بار و پاسخگو بودن شکه به این رشد میباشد. اما در سالهای اخیر با استفاده گسترده از منابع تجدید پذیر و عدم قطیعیتها این منابع و عدم قطعیتهای موجود در بارها و همچنین لزوم توجه بیش از پیش به پیوستگی انرژی الکترکی یا به عبارت دیگر توجه به قابلیت اطمینان شبکه، شرایط برنامه ریزی سیستمهای قدرت دچار تحول شده است . در این شرایط با این سوال مواجه میشویم که باتوجه به احتمالی بود وقوع بعضی شرایط در سیستم های قدرت طراحی سیستم برای چه شرایطی از لحاظ اقتصادی مقرو به صرفه میاشد؟ پسخ به این سوال نیازمند در نظرگرفتن معیاری است که بتواند وقوع شرایط با احتمال مختلف را به صورت هزینه مدل کند. در این پایان نامه مسئله برنامه ریزی توسعه خطوط انتقال شبکه با در نظر گرفتن عدم قطعیت های منابع بادی و بارهای سیستم و همچنین در نظر گرفتن قابلیت اطمینان و امنیت سیستم مدل سازی و سپس با استفاده از الگوریتمهای مختلف فرا ابتکاری بهینه سازی و مورد مقایسه قرار گرفته است. در روش پیشنهادی برای مدلسازی عدم قطعی هاا از روش سناریوسازی و مونت کارلو استفاده شده و شاخص هزینه قطعی بار جهت محاسابه قابلیت اطمینان شبکه و شاخص تک یشامد برای مدلسازی امنی سیستم استفاده شده است. با اعمال این روش در شبکه نمونه گارور صحت و توانایی این روش درتوسعه این شبکه در شرایط مختلف مانند اضافه شدن یک باس و رشد بار در دوره زمانی 5 ساله نشان داده شده است.
