1403/08/14
محمد حسین آبنوسی

محمد حسین آبنوسی

مرتبه علمی: استاد
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-1485-8847
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 15043734900
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی اثر بتایین بر شاخص های مولکولی و بیوشیمیایی مسیر استرس اکسیداتیو و استروئیدوژنز در سلول های گرانولوزای موش در حضور گلوکز بالا
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
سلول های گرانولوزا، هیپرگلیسمی، استرس اکسیداتیو، بتائین
سال 1399
پژوهشگران محمد حسین آبنوسی(استاد راهنما)، محمدرضا تابنده(استاد راهنما)، فاطمه موسوی آرو(دانشجو)

چکیده

مقدمه: هیپرگلیسمی با عوارض تولید مثلی در جنس ماده از جمله اختلال در فولیکولوژنز و استروئیدوژنز، سیکل قاعدگی غیر طبیعی و عدم تخمک گذاری همراه است. شواهد نشان می دهد که استرس اکسیداتیو و اختلال در سیستم آنتی اکسیدانی در عوارض ناشی از دیابت دخیل است. در این مطالعه اثر محافظتی بتائین بر سلول های گرانولوزا و تاثیر احتمالی این ترکیب بر شاخص های مولکولی و بیوشیمیایی استرس اکسیداتیو و تولید هورمون-های استروئیدی در حضور گلوکز بالا ارزیابی شد. مواد و روش ها: سلول های گرانولوزا از تخمدان موشهای نژاد C57BL/6 نابالغ با سوراخ کردن فولیکولی و در شرایط استریل استخراج شد. سلول ها در محیط کشت های تیماری حاوی تستسترون و غلظت های متفاوت گلوکز (5 و 10 گرم در لیتر)، در حضور و عدم حضور بتائین(5 میلی مولار) و حضور و عدم حضور FSH (ng/ml 30) به مدت 24 ساعت تیمار شد. پس از زمان انکوباسیون، هورمون های استرادیول و پروژسترون در محیط کشت با استفاده از روش ELISA اندازه گیری شد. بیان ژن ها به روش qPCR ، میزان MDA براساس واکنش تیوباربیتوریک اسید(TBA) ، فعالیت آنزیم های آنتی-اکسیدان به روش رنگ سنجی، فعالیت ترانس آمینازها و آنزیم LDH توسط کیت های تجاری ارزیابی شد. یافته ها: در محیط های با غلظت بالای گلوکز، افزایش بیان ژن NF-κB و کاهش بیان ژن Nrf2 و ژن های هدف آنتی اکسیدانی مرتبط با Nrf2 شامل SOD1, CAT, GPx مشاهده شد. علاوه بر این افزایش میزان MDA و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مشاهده گردید. درحالی که تیمار سلول ها با بتائین، سبب کاهش بیان ژن NF-κB و افزایش بیان ژن های Nrf2, SOD1, CAT, GPx شد. همچنین میزان MDA کاهش یافته و افزایش فعالیت های آنزیم های آنتی اکسیدان مشاهده شد. تولید هورمون های استرادیول و پروژسترون در محیطهای حاوی غلظت های متفاوت گلوکز پس از القای استروئیدوژنز با FSH و در حضور بتائین افزایش یافت در حالی که در عدم حضور FSH و حضور بتائین تغییرات معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که غلظت بالای گلوکز در محیط کشت منجر به کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی سلول ها شده است. در حالی که بتائین به دلیل داشتن ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی، احتمالا اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از گلوکز بالا را بهبود بخشیده و می تواند به عنوان یک روش درمانی بالقوه در بیماری های سیستم تولید