جابه جایی ذرات در ابعاد نانو، بهبود خواص، مطالعات بر روی بافتهای سلولی از جمله کاربردهای فرآیند نانومنیپولیشن با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی می باشد. به طور کلی، با تماس سوزن و بافت سلولی مورد نظر و با اعمال نیرو بر تیرک فرآیند منیپولیشن آغاز می گردد. افزایش میزان نیرو تا زمان غلبه بر نیروهای مقاوم همچون اصطکاک ادامه خواهد یافت. در این هنگام نیرو و زمان بحرانی ثبت می شود. در این مقاله بافت سرطانی روده ی بزرگ مورد مطالعه قرار گرفته است. پارامتر مهم مورد ارزیابی در این تحقیق، نیرو و زمان بحرانی با توجه به مدلهای اصطکاکی مختلف و به منظور کاهش آسیب به بافت سرطانی می باشد. آزمایشهای تجربی بر روی بافت سرطانی روده ی بزرگ با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی صورت پذیرفته است. مدلهای اصطکاکی لاگره، کولمب و اچ کا در شبیه سازی های انجام شده، به کار برده شده اند. در نهایت با مقایسه ی نمودار برآیند نیروها و با در نظر گرفتن مدلهای اصطکاکی مختلف، در منیپولیشن سه بعدی، بیشترین مقدار نیرو و زمان بحرانی برای مدل اصطکاکی کولمب و کمترین مقدار برای مدل اصطکاکی لاگره ثبت شده است. با توجه به در نظر گرفتن سطح تماس ظاهری در ابعاد نانو، در مدل کولمب و سطح واقعی تماس در مدل اصطکاکی لاگره، این نتایج قابل توجیه می باشند.
