از مهم‌ترین پرسش‌های مطرح در روش‌شناسی علوم اجتماعی در تمایز با روش‌شناسی علوم طبیعی، رابطه بین عینیت و واقعیت است. پرسش اصلی این است که چگونه می‌توان بدون استفاده از روش‌های اثبات‌گرایانه (پوزیتویستی) از عینیت علوم فرهنگی و اجتماعی دفاع کرد؟ ماکس وبر از مهم‌ترین افرادی است که سعی داشت رویکرد روشی علوم اجتماعی را بازیابی کند تا ضمن حفظ منحصربودگی آن، بتواند پاسخگوی علمی بودن و عینیت در این علوم باشد. مهم‌ترین ادعای او درباره ایجاد روشی متمایز برای علوم اجتماعی، ورود ارزش‌ها به سامان پژوهش‌ها و واقعیت‌های اجتماعی بود. یکی از بارزترین ارزش‌هایی که پژوهشگر علوم اجتماعی درگیر آن است، ارزش‌های سیاسی یا علائق مربوط به سیاست است. در پژوهش‌های وبر، استدلال شده که جدایی قضاوت‌های ارزشی عملی (نگرش‌های سیاسی، اخلاقی، زیباشناسی، فرهنگی و غیره) از برداشت‌های منطقی یا واقعیت‌های مشاهده‌شده تجربی ممکن و مطلوب است. در این پژوهش با رویکردی تحلیلی- تبیینی، از روش تحلیل متون استفاده شده است تا آثار مربوط به مباحث روش‌شناسی ماکس وبر با تمرکز بر دو مفهوم ارزش و عینیت بررسی شود. به‌عنوان مهم‌ترین دستاورد این پژوهش، ارتباط دو مفهوم ارزش و عینیت در مطالعه سیاست و به‌طور ویژه ارزش‌ها و مواضع سیاسی در شکل‌گیری و فرایند پژوهش نشان داده می‌شود. با تفکیک ربط ارزشی سیاسی عالمان از مواضع سیاسی آنها، می‌توان به تبیین علمی دست یافت که عینیت در پژوهش‌های اجتماعی-سیاسی را محقق سازد
